“Dit is een feestje. We lachen allemaal van oor tot oor. Dit is een stuk waardering voor al ons werk in de Schooltuinen.”
Dit liet schooltuinvrijwilliger Hans Wilson op woensdagmorgen 24 mei weten tijdens zijn korte woordje dat vooraf ging aan de uitreiking van de Teylinger Prijs. Deze prijs wordt uitgereikt aan vrijwilligers, verenigingen of een groep buurtbewoners die achter een goed project staan. Iedereen mag een activiteit of een project nomineren. Dit kan het hele jaar door en eens per vier maanden wordt de winnaar van de Teylinger Prijs gekozen. Voorwaarde is dat een project meerwaarde heeft voor de Teylinger samenleving. Aan deze voorwaarde voldoet de Schooltuinen in Park Rusthoff volop. De juryleden waren unaniem van mening en daarom werd op die zonnige morgen de prijs uitgedeeld. Om de super enthousiaste leerlingen van basisschool De Springplan iets rustiger te krijgen, vertelde Helene van ’Hof een leerzaam verhaal over de groei en smaak van rabarber. Dit stukje voorlichting leidde de jeugd prima af en kreeg Dion Piket, raadslid van Tri-lokaal van de gemeente Teylingen, de kans om zijn zich voor te stellen en de prijs van 250 Euro uit te reiken aan Hans Wilson. Er werden stukjes rabarber-cake (heel bijzondere smaak!) uitgedeeld en daarna gingen de leerlingen van De Springplank weer opgewekt aan het werk in hun tuintjes. Nanne en Björn hadden even tijd tussendoor om te vertellen dat ze “best trots” zijn op de prijs. Onder het toeziend oog van Hennes Claassen, namens de Schooltuinen Park Rusthoff, Marian Kofoed. Coördinator Welzijn Teylingen en Dion Piket waren de kinderen met veel plezier en inzet aan het tuinieren. Hennes Claassen :“Deze prijs hebben we alvast gewonnen. Er komt ook nog een hoofdprijs aan van 1000 euro. Daar gaan we ook voor want er staan nog wat wensen op onze agenda. Om maar een voorbeeld te noemen: het schuurtje op de tuinen verdient eigenlijk een complete metamorfose. Het zakt bijna in elkaar, dus er is “nieuwbouw” nodig. Ondertussen wurmde een meisje zich langs de pratende volwassenen en ging in het slootje wat water scheppen voor haar plantjes. Tijd om haar naam te zeggen had ze niet, wel liet ze enthousiast weten: “Je leert hier veel hoor!”